tag:blogger.com,1999:blog-31395876428522556092024-02-07T08:58:52.467+03:30The Little PrinceThe Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-29364943561278957972010-12-22T11:08:00.000+03:302010-12-22T11:08:54.563+03:30هشیاری<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;">خرابی من از سختی گل بود یا لرزش دستان تو؟!</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">نمی دانم ای سازنده!</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> </div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تنها می دانم </div><div dir="rtl" style="text-align: right;">دیگرمرا با باغ های انگورت کاری نیست</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">من هنوز مست آن سیب نیم خورده ام که فرشتگانت از رشک، گاز زده بودند</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-29460859565397296622010-08-18T08:38:00.000+04:302010-08-18T08:38:29.690+04:30تو<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;">خورشید فرومی رود</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">که فردا برای تو برآید بانو</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">این یک شعر عاشقانه نیست</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">نشان به آن نشان که هزار خورشید در نگاه تو زندانی است...</div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-53473407868449574062010-08-08T08:50:00.000+04:302010-08-08T08:50:36.507+04:30امید<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNghOzdMnAqdGnN89KlpXbCZ8gdJqymjJoLMB6xAC1lnZKFGbPVOfdz0Gxd5YGac4mmkZr5N_Ch8SdTEH_BNTMBUGrbfNLVN5yQzpd-z5Zpzwlz9k_QyKBwm7nPMC-N6YaKDzXhSZNhus/s1600/1267511360.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNghOzdMnAqdGnN89KlpXbCZ8gdJqymjJoLMB6xAC1lnZKFGbPVOfdz0Gxd5YGac4mmkZr5N_Ch8SdTEH_BNTMBUGrbfNLVN5yQzpd-z5Zpzwlz9k_QyKBwm7nPMC-N6YaKDzXhSZNhus/s320/1267511360.jpg" /></a></div><span id="goog_1568014314"></span><span id="goog_1568014315"></span><br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-13809524922716149762010-07-19T10:59:00.000+04:302010-07-19T10:59:14.743+04:30پیش از شکستن<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div><div dir="rtl" style="text-align: right;">1 </div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چه تنها شده ام</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">امشب</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">بانو</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">امشب</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">پشت پنجره چیزی نیست</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">شده است آینه ی سقف</div></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">به کتاب هایم هم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">- خواندن نمی دانم امشب -</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">امیدی نیست </div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">2</div><div style="text-align: right;">با من گریه می کنی؟</div><div style="text-align: right;"><br />
</div><div style="text-align: right;">3</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">نه!</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تاب اشک تو را ندارم بانو</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">گرچه لبخندت نیز آرامم نمی کند امشب</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تنهایم بگذار</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">امشب مهربانی تو کار دست دلم می دهد</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">4</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چقدر بی خاطره ام</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> </div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;">آن وقت ها هم شب بود</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">آن بالا ماه بود</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">و تو نزدیک تر بودی</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">صدایم به تو می رسید</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چشم هایت را بهتر می خواندم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">این همه تنها نبودم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">این همه</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> آدم دور و برم نبود</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چشم هایم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چشم هایم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چشم هایم بانو</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">می سوزند</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">می سوزند</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">می سوزند</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تنهایم بگذار</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تنهایم بگذار</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">تنهایم...</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">بانو</div><div style="text-align: right;"> </div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-61045196773492806462010-06-23T08:19:00.000+04:302010-06-23T08:19:51.197+04:30تماشا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">پنجره ها</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> همه نزدیک</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;">پشت هر پنجره</div><div><div dir="rtl" style="text-align: right;">یک کودک</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> من </div><div dir="rtl" style="text-align: right;">همیشه در زندان</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">یادت هست بانو</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> می گفتی:</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;">"زندانبان همیشه زندانی است"</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">آرزو می سازم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">رویا می بینم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">می گریم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">قاتی خاطره هایی می شوم که از من خالی است</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> </div><div dir="rtl" style="text-align: right;">گاهی در حسرت یک پنجره می میرم</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">خسته ام از این همه</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> دیدن</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div dir="rtl" style="text-align: right;">چه کسی<br />
چه کسی می داند بانو؟!</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div></div><div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div></div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-82782412956998143942010-06-21T09:33:00.000+04:302010-06-21T09:33:59.499+04:30کیمیاگر- 2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;">اما بعضی از آنها کمی بیشتر وقت می برد که بیدار شوند.پسر یک به یک آنها را با نام خواند و با عصایش تکان داد.او همیشه اعتقاد داشت که گوسفند ها می توانند زبانش رابفهمند. پس، گاهی بخش هایی از کتاب هایش که احساسی را در او برمی انگیخت، برایشان می خواند یا زمانی دیگر، از تنهایی و شادی یک چوپان در دشت ها برایشان می گفت. گاهی اوقات که ازروستایی می گذشتند، چیزهایی که درآن دیده بود را برایشان توضیح می داد.</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">اما در چند روز گذشته او تنها از یک چیز برایشان حرف زده بود: یک دختر؛ دختریک بازرگان که در روستایی که حدود چهار روز دیگر به آنجا می رسیدند، زندگی می کرد. او تنها یکبار، سال پیش به آن روستا رفته بود.بارزگان صاحب مغازه ی خشکبار بود و همیشه می خواست که پشم گوسفندان در حضورش چیده شود، چرا که نمی خواست گولش بزنند. دوستی درباره ی مغازه به او گفته بود و او گوسفندانش را آنجا برده بود.</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">پسر به بازرگان گفت:" من احتیاج دارم کمی پشم بفروشم".</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">مغازه شلوغ بود، و مرد از چوپان خواست که تا بعد ازظهر صبر کند. برای همین پسر روی پله های مغازه نشست و کتابی از کیسه اش در آورد.</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">" نمی دانستم چوپان ها بلدند بخوانند." این را صدای دختری پشت سرش گفت.</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">دختر از نوع دختران منطقه ی اندلس(1) بود، با موهای سیاه لخت، و چشمانی که فاتحان شمال افریقا(2) را تداعی می کرد.</div><div dir="rtl" style="text-align: right;">" من اغلب از گوسفندانم بیشتر از کتاب ها یاد می گیرم" او این گونه پاسخ داد. در طول دو ساعتی که آنها صحبت کردند، دختر به او گفت که دختر بازرگان است، و از زندگی اش در روستا گفت، اینکه در روستا هر روز مثل روزهای پیش است. پسر برای او از ییلاقات اندلس گفت و خبرهایی از شهر هایی که در آنها توقف کرده بود. این نسبت به حرف زدن برای گوسفندها تغییر دلپذیری بود.</div><div style="text-align: left;">----------</div><div style="text-align: left;">1- Andalusia</div><div style="text-align: left;">2- Moorish conquerors</div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-68679197406603419802010-06-09T08:37:00.001+04:302010-06-09T08:39:03.939+04:30فروریختن یک کوه<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">- دست های من بی پایان است بانو...<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
- افسوس!<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">نگاه نزدیکی داری شازده! </div><br />
<br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-62840115227689411322010-06-07T09:28:00.001+04:302010-06-07T09:32:29.276+04:30کیمیاگر- بخش نخست<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">پائولو کوئیلو خیلی زود در ایران هم مانند دیگر جاهای دنیا شناخته شد، گرچه ایرانی ها به خاطر برداشت هایی که از کتاب های مولوی داشت و در کتاب هایش به آنها اشاره نکرد، از او رنجیدند. این برگردان نسخه ی انگلیسی کتاب Alchemist با ترجمه ی Alan R. Clarke است.<br />
<br />
نام پسر سانتیاگو(1) بود.گرگ و میش به تاریکی می زد که پسر با گله اش به کلیسای متروکه ای رسید. سقف مدتها پیش فروریخته ، و چنار تنومندی در جایی که زمانی محل نگهداری اشیای مقدس بود روییده بود.<br />
تصمیم گرفت شب را آنجا بگذراند. مطمئن شد که همه ی گوسفندها از در مخروبه وارد شدند، سپس چند تکه تخته در مقابل آن قرار داد تا گله در طول شب سرگردان نشود.گرگی در منطقه نبود، اما یک بار حیوانی شب هنگام گم شده بود و پسر مجبور شده بود تمام روز بعد را به جستجویش بگذراند.<br />
کف زمین را با کتش جارو کرد وبا کمک کتابی که به تازگی خواندنش را تمام کرده بود، به جای بالش، دراز کشید.با خودش گفت که باید خواندن کتاب های قطورتری را شروع کند: آنها دیرتر تمام می شوند، و بالش های راحت تری می سازند.<br />
هنوز تاریک بود که بیدار شد و نگاه کرد، او توانست ستاره ها را از میان سقف نیمه ویران ببیند.<br />
با خودش فکر کرد، می خواهم کمی بیشتر بخوابم. آن شب همان رویای هفته ی پیش را به خواب دیده بود و یک بار دیگر پیش از آن که به پایان برسد، بیدار شده بود.<br />
برخاست ، عصایش را بالا برد و شروع کرد به بیدار کردن گوسفند هایی که هنوز خواب بودند. او می دانست ،کمی پس از بیدار شدنش، بیشتر گله اش نیز به حرکت در می آیند. گویی نیرویی اسرارآمیز زندگی اش را با زندگی گوسفندانی که دو سال گذشته را با آنها گذرانده بود و آنها را به جستجوی غذا و آب میان ییلاقات رهبری کرده بود، پیوند می داد.زیرلب گفت" آنها جوری به من عادت کرده اند که برنامه ی زمانی مرا می داند".لحظه ای به فکر فرو رفت، دریافت که ممکن است جور دیگری باشد: او دارد به برنامه ی زمانی آنها عادت می کند.<br />
<div style="text-align: left;">-----------</div><div dir="ltr" style="text-align: left;">1- Santiago</div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-3402296336990718442010-05-19T10:03:00.001+04:302010-05-19T10:10:16.790+04:30زندگی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">این مطلب را به دعوت <a href="http://dearteachercrow.blogspot.com/2010/05/animals-both-friends-and-teachers.html">استادم انسان بزرگ </a><br />
و براساس فراخوان <a href="http://roadrunnermd.wordpress.com/2010/05/09/post-53/">رهروزندگی وبلاگ رودرانر</a> نوشتم.<br />
<br />
آره، من می شناسمش، خودشه.همون چشم ها، همون نگاه.با سرعت به من نزدیک می شد. هیجان زده بودم. چیزی توی دستش بود.<br />
یکباره، کلی خاطره برام زنده شد. هنوز یه بچه بودم با دو خواهر و یک برادر دیگه! با پدرش اومده بود.یه پسربچه ی کوچیک با موهای طلایی بلند، و چشمای براق و کنجکاو. راستش یادم نیست چی پوشیده بود. اخه ما خانوادگی به چشم ها و نگاه ها علاقه مندیم. چشم ها همه چیز آدم ها را رو می کنه! فک کنم واسه همین از این عینک سیاه ها میزارن. یک کاسه ی کوچیک دستش بود. گوشت و استخوان ته مونده ی غذا. پدرش گفت:«نترس، برو جلو». و پسرک آروم جلو اومد. با نگاهی مهربان و کمی ترس کودکانه آروم کاسه را خالی کرد جلوی نگاه من. یه نگاه بهش انداختم و شروع کردم به خوردن. بقیه هم اومدن.برادر خواهرامو میگم. پسرک می خندید. بالا پایین می پرید. به ما نگاه می کرد بعد به پدرش و مرتب می گفت:«بابا میخورن! بابا میخورن! من بهشون غذا دادم»«آره پسرم»...<br />
دیگه خیلی بهم نزدیک شده بود. خواستم دمم را تکون بدم، بهش بگم که می شناسمش که یکباره پهلوم تیر کشید. نگاه کردم دیدم سنگ دوم هم داره میاد. یک کم عقب رفتم و با چشمای خیره نگاش کردم. اما سنگ بعدی اومد. فک می کنم آدم ها نگاه ها تو خاطرشون نمی مونه. آروم فرار کردم و چند بار رومو برگردوندم عقب.اما باز هم دنبالم بود. اینقد غرق نگاش شده بودم که متوجه دو تا بچه ی دیگه ای که همراش بودن نشده بودم. هنوز دنبالم می دویدن. با سر و صدای انسان های شکارچی اولیه! سنگ بعدی او مد. جاخالی دادم. دیگه بی خیال پشت سر شدم. با تمام وجودم شروع کردم به دویدن. خیلی دور شده بودم. دیگه صداشونو نمیشنیدم. رفتم پشت یه تپه ی کوچیک دراز کشیدم. نفس نفس می زدم. تمام بدنم درد می کرد. شروع کردم به لیسیدن زخمام. یکی از سنگها بد جور پهلوم را خراش داده بود. چشمامو بستم. شاید بتونم اینجا کمی استراحت کنم.<br />
خاطره ها دوباره اومدن سراغم...<br />
آروم توی کوچه راه میرفتم که یه پسر بچه منو دید. من نگاهش کردم. پسر بچه شروع کردن به گریه کردن ودویدن. من دنبالش رفتم. می خواستم بگم ... گرچه می دونستم اون زبونمو نمی فهمه. اما ما خانوادگی عاشق بازی کردنیم. اون می دوید و من هم دنبالش با سر و صدا و شادی. که یکباره سنگی بهم خورد. پسربچه خودشو انداخت تو آغوش پدرش. نفس نفس میزد. دلم به حالش می سوخت.کمی دورتر وایسادم و دمم را تکون دادم. می خواستم بگم من کاری نکردم.« نترس پسرم. ترس نداره که. بیا این سنگو بگیر. بزنش. نترس. بزن». من گیج بودم و فقط نگاه می کردم. پسرک ترسون و لرزون یک سنگ زد اما افتاد جلوی پام. «محکمتر» و... سنگ بعدی خورد به پام. با ناله ای در رفتم. دیگه کنجکاوی فایده ای نداشت.<br />
توی همین خیالات بودم که یکباره حس کردم. موهام داره خیس میشه. تا اومدم خودمو تکون بدم که آب موهامو بپاشم به اطراف، سوزشی عمیق را توی پشتم حس کردم. ترسیدم. کمی از تپه دور شدم. به بالا نگاه کردم. سه تا پسربچه بالای تپه می خندیدند. و دوباره باران سنگ. دوباره شروع کردم به دویدن. دیگه پشت سرم را نگاه نکردم. خیلی که دور شدم، برگشتم به سمت تپه. پسر بچه ها هنوزم بالای تپه بودن.<br />
<br />
چند ماه بعد با یک ماشین تصادف کردم. یک پامو از دست دادم. شدم یک سگ شل.<br />
<br />
حالا یه گوشه نزدیک خونه های آدم ها درازمی کشم.یه روز یه دختر بچه با مامانش اومد و ته مونده های غذاشو برام آورد. یه روز هم یه پیرزن... .<br />
<br />
میگن این روزابا تفنگ افتادن به جون سگ ها. شهرداری جایزه گذاشته...</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-43340232570439793032010-05-18T08:39:00.001+04:302010-05-18T08:42:52.450+04:30نفر دوم<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">از وقتی به خاطر دارم، همیشه یه دوست نزدیک در زندگی ام داشته ام.<br />
هیچ گاه خیلی تنها نبوده ام؛<br />
و هر وقت هم تنها شده ام، خیلی زود کسی در مسیر زندگی ام قرار گرفته است.<br />
و خوشبختانه همه، دوستانی بوده اند که همیشه می شود رویشان حساب کرد.<br />
با وجود این همیشه یک مشکل بزرگ وجود داشته است<br />
مشکلی که فهمیدنش وقت زیادی از من گرفت<br />
قضیه خیلی هم پیچیده نیست<br />
هر وقت خواسته ام لباس یا عطر بخرم دوستی داشته ام که در این باره خیلی از من آگاه تر بوده است.<br />
هر وقت خواسته ام در زمینه ی کاری ام گامی بردارم، دوستی داشته ام که بتوانم از او کمک بگیرم.<br />
هر وقت خواسته ام به فلسفه ی زندگی ام بیندیشم، یک دوست فیلسوف داشته ام.<br />
هر وقت دنبال پول در آوردن بوده ام، یک دوست تاجرپیشه با طرح های جالب داشته ام.<br />
و همین طور خیلی چیزهای دیگر...<br />
راستش من توی خیلی از این چیزها خودم هم خوب هستم؛<br />
- حتا گاهی بهتر از دوستانم - <br />
اما همیشه به دوستانم اعتماد کرده ام.<br />
همیشه نفر دوم بوده ام.<br />
آنقدر که نفر دوم بودن جزیی از شخصیت من شده است.<br />
<br />
دوست داشته ام شاگرد دوم باشم!<br />
اگر توی جمعی خواسته ام حرفی بزنم، همیشه منتظر بوده ام که نفر اول حرفش را بزند تا نوبت من برسد.<br />
همیشه فکر کرده ام یک معاون از یک مدیر بهتر است و توجیه کرده ام که مسؤولیت کمتری دارد. <br />
و باز هم همین طور خیلی چیزهای دیگر...<br />
<br />
حالا من مشکلم را فهمیده ام و برای خودم نسخه نوشته ام:<br />
<div style="text-align: center;"> <b>خود خواه باش</b></div><div style="text-align: center;"> <b>خود خواه باش</b></div><div style="text-align: center;"> <b>خود خواه باش</b></div><br />
<br />
<br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-14388904235101171302010-05-12T08:02:00.002+04:302010-05-12T08:10:54.191+04:30ت ن ه ا ی ی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">.<br />
تنهایی<br />
نواختن موسیقی دستان خویش<br />
چشمان بسته<br />
بی قراری سرانگشتان<br />
مو ج های در هم آمیخته ی صدا<br />
هوا دورتر<br />
دیوراها دورتر<br />
پنجره ها دورتر<br />
.<br />
پناه آورده ام به غار<br />
از شکاف دیوار ها آب زبانه می کشد!<br />
فرو خواهد ریخت<br />
بگریزیم<br />
پناه بریم به رود<br />
گیرم که باران گونه ها مان را خیس کند<br />
دست کم تن ها مان را درسته از آب می گیرند<br />
.<br />
شب<br />
آتش بی قرار تر است<br />
یا چشمان من <br />
حکم<br />
از این قرار نبود<br />
تنهایی<br />
چند نفس مانده تا تو<br />
بانو <br />
.<br />
<br />
.</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-328025915084790872010-04-20T08:08:00.002+04:302010-04-20T08:14:48.362+04:30جیغ<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV45OviMN38iofF8z_jWm7Bf9-SBeEjAN9N5STrekWDgLXLJzF_2m_ieN9kjMX4gSCH97u_6BV74um6ooe38_RLuYF62GG9nzDJVCYVcuH2vU-xCgKnQb86Ww65i6zJy6lMiehO-7EqM4/s1600/munch.scream.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV45OviMN38iofF8z_jWm7Bf9-SBeEjAN9N5STrekWDgLXLJzF_2m_ieN9kjMX4gSCH97u_6BV74um6ooe38_RLuYF62GG9nzDJVCYVcuH2vU-xCgKnQb86Ww65i6zJy6lMiehO-7EqM4/s320/munch.scream.jpg" /></a></div>بگذار خود را بیاویزم از این درخت سیب<br />
اینجا<br />
درختان<br />
همه<br />
میوه ی ممنوعه می دهند<br />
<br />
خوشبخت ها نمی دانند<br />
دیگران<br />
یا شاعرند<br />
یا دیوانه<br />
یا پیامبر<br />
<br />
افسوس!<br />
دست های این سه تهی است<br />
<br />
بگذار خود را بیاویزم از این درخت سیب<br />
<br />
تا این بار مرا آواره ی کدام سیاره کند<br />
سرنوشتی که من و خدا و شیطان به اتفاق رقم می زنیم<br />
<br />
-------<br />
1- فیلسوف ها هم پیامبرند.<br />
<br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-49630711954114613952010-04-18T09:25:00.000+04:302010-04-18T09:25:02.829+04:30ترس<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">دیروز موهایت<br />
امروز دست هایت<br />
...<br />
از فردا می ترسم <br />
فردا<br />
شاید<br />
نگاهت را نیز از یاد برده باشم</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-36735012595503139712010-02-28T13:21:00.002+03:302010-02-28T13:29:25.996+03:30خواب<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">چیزی به پایان نمانده است<br />
همه پای چوبه های دار به انتظاریم<br />
هیچ کس تقلایی نمی کند <br />
افسراعدام دلش به حال من می سوزد<br />
- تو خطای بزرگی نداشته ای. شاید بشود کاری کرد.<br />
می رود...<br />
من اما آماده ام<br />
آرامم و منتظر<br />
به گردنم فکر می کنم<br />
و فشاری که طناب بر آن می آورد<br />
طناب را می بینم و تار و پود به هم ریخته اش را<br />
که برای فشردن گردنم تلاش می کند<br />
بالاخره خواهم فهمید بعد از مرگم چه خواهد شد<br />
کمی امید وار می شوم به ماندن بیشتر<br />
بعد دوباره خیره می شوم به چوبه ی دار<br />
از داشتنش حس خوبی دارم<br />
پدر می گوید:<br />
- خوش به حالش، مرگ خوبی داشت<br />
آرامم<br />
سبک تر می شوم<br />
انگار همه چیز پای چوبه ی دار اتفاق نمی افتد<br />
کنجکاوی تمام وجودم را فراگرفته<br />
امیدوارم<br />
چشم هایم هنوز ازگریه های دیشب گرم است<br />
و انگار آنقدر خوابیده ام که هرگز خسته نخواهم شد<br />
افسر اعدام دیرکرده است<br />
باید جانشینی داشته باشد اینجا<br />
به مرگم امیدوارتر می شوم<br />
و به پس از آن بیشتر<br />
چیزی به پایان نمانده است<br />
<br />
پای چوبه های دار<br />
همه به انتظاریم<br />
همه امیدوار<br />
...</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-7387377007416557022010-01-30T09:02:00.002+03:302010-01-30T12:31:59.525+03:30دریا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdKESl-btch7iZaF5MZY0uxkvl0yMMDgk2b4AqH_weYNjeN1lc1duMYW0ZPiXhjWS0QWRf5WV3hoKTJxTeHgBlJcAqjPWiN6mbdIjwQEyXw3GpsHOMCP9OTwjOFg0Tjdnqx3cZQe3tPKM/s1600-h/01.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdKESl-btch7iZaF5MZY0uxkvl0yMMDgk2b4AqH_weYNjeN1lc1duMYW0ZPiXhjWS0QWRf5WV3hoKTJxTeHgBlJcAqjPWiN6mbdIjwQEyXw3GpsHOMCP9OTwjOFg0Tjdnqx3cZQe3tPKM/s400/01.JPG" width="400" /></a></div>چیزی که مرا شاد می کند، وجودی است که در من نمی گنجد، پایان نمی گیرد، دوباره نمی شود و همیشه رازی برای شناختن دارد.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-67842155744393638182010-01-13T10:32:00.001+03:302010-01-13T10:35:34.921+03:30اگر کلید های پیانو بی انتها باشند...<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CTiamo%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CTiamo%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CTiamo%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:inherit;
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"Times New Roman";
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:auto;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
p
{mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0in;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0in;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <span dir="rtl"></span><span dir="rtl" lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span>" وقتي چيزي شروع مي شود، بايد پايان هم داشته باشد. اين يه قانونه ، براي همه ، حتي خدا ! . . . اما خدا چون آغازي نداشته ، پاياني هم نداره . وقتي مي دوني كجا بايد بري ، تا كجا بايد بري ، احتياجي به پرسيدن نداري . وقتي مي دوني با چي سير مي شي و هدفت چيه ، اونوقته كه خودت زمان مرگ خودتو تعيين مي كني . وقتي مي دوني به پايان رسيدي ، ديگه ادامه نمي دي ، حتي اگه بدوني همه مي خوان ادامه بدي ، اونجا آخر كاره و تو برنده اي . تو خودت بازي خودت رو تموم كردي . وقتي با چيزي كه پايان داره زندگي كني ، وقتي به چيزي كه انتهايي داره فكر مي كني ، لذت مي بري و نمي خواي كه از اون فراتر بري ، مي خواي همون جا ساكن بموني ، بدون كوچكترين تكوني . اين خوشبختيه</span><span dir="ltr"></span><span style="font-family: "inherit","serif";"><span dir="ltr"></span> . </span><span dir="rtl" lang="AR-SA">وقتي تو كارت انتهايي نداري ، وقتي تو زندگيت پاياني نداري ، چطور مي توني داستان زندگيت رو بنويسي ، چطور مي توني آهنگ بسازي ، وقتي كيبورد پيانوت بي نهايت كليد داره . اين انسانه كه انتهايي نداره . براي كارهاش ، براي تلاشش و براي بهتر بودن</span><span dir="ltr"></span><span style="font-family: "inherit","serif";"><span dir="ltr"></span>"</span><br />
<br />
<u4:p></u4:p> <br />
<div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><u6:smallfrac u6:val="off"> <u6:dispdef> <u6:lmargin u6:val="0"> <u6:rmargin u6:val="0"> <u6:defjc u6:val="centerGroup"> <u6:wrapindent u6:val="1440"> <u6:intlim u6:val="subSup"> <u6:narylim u6:val="undOvr"> </u6:narylim> </u6:intlim> </u6:wrapindent><span dir="rtl"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="rtl"></span>"اين تويي كه بيانتهايي، و با اون كليدها آهنگي كه ميسازي بيانتهاست"</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><u4:p></u4:p><u4:p></u4:p> </span><span dir="ltr"><o:p></o:p></span></u6:defjc></u6:rmargin></u6:lmargin></u6:dispdef></u6:smallfrac><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><u4:p></u4:p>The Legend of 1900 </span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><u4:p>by : </u4:p></span><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">Guiseppe Tornatore</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr"><u4:p> </u4:p><u7:p></u7:p></span><span style="font-family: "inherit","serif";">[] </span><span dir="rtl" lang="AR-SA"><u4:p></u4:p><o:p></o:p></span><br />
</div><span style="font-family: "inherit","serif";">خسته ام<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">از آدم ها <u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می آیند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">و می روند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">به آرامی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">و به شتاب<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";"> []<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">چه دنیای بزرگی!<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">خوانی گسترده برای شناختن!<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";"><br />
پر از کوه ها و دشت ها<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">بابونه ها و شقایق ها و پامچال ها<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">بلوط ها وبنه ها<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">کفشدوزک ها و سنجاقک ها و شپ پره ها<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">و پر از آدم ها<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می آیند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">و می روند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">به آرامی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">به شتاب<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">[]<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">دوباره برایم رویایی بساز<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">نگاهی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">سکوتی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">لبخندی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">سلامی<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">مرا راهی کن<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">جایی دور از اینجا<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">دور از روشنی<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">دور از بیداری<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">دور از آدم ها<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می آیند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می روند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آرام<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">شتابان<u4:p></u4:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">[]<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">I don't have enough time to know all the world<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">I don't have enough time to know you too<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">I have some time<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">Let me, spend it for you<u4:p></u4:p></span><o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">[]<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">خسته ام<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">خسته ام بانو<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">از آدم ها<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می آیند<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آرام<u4:p></u4:p></span><br />
<span style="font-family: "inherit","serif";">آدم هایی که می روند<u4:p></u4:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="font-family: "inherit","serif"; font-size: 12pt;">شتابان...</span><br />
</div><u4:p></u4:p><br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-49511754308931130212010-01-11T09:18:00.003+03:302010-01-11T09:22:03.728+03:30First Day<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"> دو تا دست<br />
دو تا پا<br />
چشما، گوشا، بینی،...<br />
خوبه<br />
آره مثل اینکه همه چی درسته.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuR0e_1PV8Gm_BSZUTQDGaSFNaLn7tOF2g6lvgquYxB9q1rbMctNGKqbDlKXhyphenhyphenlnxMjPx_NfE8Mu5biEcVmGwZ1Fn22b7aXwcwV42Efc936bPVpZiHgaUQIluPgEpZE7b6Rs9gofP4NmY/s1600-h/angel_baby.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuR0e_1PV8Gm_BSZUTQDGaSFNaLn7tOF2g6lvgquYxB9q1rbMctNGKqbDlKXhyphenhyphenlnxMjPx_NfE8Mu5biEcVmGwZ1Fn22b7aXwcwV42Efc936bPVpZiHgaUQIluPgEpZE7b6Rs9gofP4NmY/s320/angel_baby.jpg" /></a><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div>خوش اومدی<br />
یه کم بزرگتره<br />
یه کم سرده،<br />
اما خب، آفتاب که در بیاد گرم میشی!<br />
چشماتو آروم باز کن<br />
نترس<br />
فقط اولش ممکنه یه کم نور چشماتو بزنه<br />
عادت می کنی<br />
گشنه شدی<br />
تشنه شدی<br />
خودتو خیس کردی<br />
فقط گریه کن.<br />
الان یه خرده بامزه ای<br />
بزرگتر که بشی ...<br />
چی؟<br />
عجله نکن<br />
اره<br />
راه هم میری<br />
حرف؟<br />
اره حرف هم میزنی<br />
چی؟<br />
وای چقد سوال می پرسی<br />
نه<br />
خیلی هم بزرگ نیس<br />
خب خیلی چیزاش تکراریه<br />
خودت می فهمی <br />
یکی دیگه اومد<br />
من باید برم<br />
راستی دختری!<br />
از کجا فهمیدم<br />
خب جولابات صولتیه دیگه!<br />
<br />
</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-89566812376876135252010-01-05T08:17:00.001+03:302010-01-05T08:26:46.475+03:30...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi84rhHYev1ljyPKbVXMYwrsWNqYL-kxvnms4fzN5eG3JM9FGiNEVhmcFkC8_-ypx_bErS9x1GpxwA2nvzIsxQ20jWofoRnbacbVEyFF8EpLzqsvANckF1r2z4ZmuCTn7Pws0b8HYwXLnc/s1600-h/2586515-1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 277px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi84rhHYev1ljyPKbVXMYwrsWNqYL-kxvnms4fzN5eG3JM9FGiNEVhmcFkC8_-ypx_bErS9x1GpxwA2nvzIsxQ20jWofoRnbacbVEyFF8EpLzqsvANckF1r2z4ZmuCTn7Pws0b8HYwXLnc/s400/2586515-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5423114961480477138" border="0" /></a><br /><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br /></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-64326655295701604192010-01-02T07:17:00.004+03:302010-01-02T07:40:54.717+03:30Borders<div style="text-align: right;">جایی فرسنگ ها دور از هر آبادی، دور از آدم ها، توی صحرای آفریقا!<br />آنتوان می دانست شازده کوچولو را کجا روی زمین پیاده کند<br />-<br />-<br />-<br />تصور کنید! شازده کوچولو از آسمون یکراست می افتاد جایی توی خاورمیانه مثلاً کابل، بغداد، غزه ، یمن یا تهران...<br />اون وقت...<br />شما فکر می کنید قصه ی شازده کوچولو چگونه می شد؟!</div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-39046147395660365152009-12-12T08:11:00.001+03:302009-12-12T08:11:47.471+03:30عشق<div dir="rtl" style="text-align: right;"><div style="text-align: right;">1<br />مرا به صلیب دوختند<br />یک میخ دست راست<br />یک میخ دست چپ<br />یک میخ پاها<br />بگو دوستم می داری؟<br />زمزمه کردم: دوستت می دارم<br />نشانم بده<br />بی صدا گریستم<br />فریاد زد: رهایش کنید...<br /><br />2<br />رها شده ام با صلیبی بر دوش<br />میخی در دست راست<br />میخی در دست چپ<br />میخی در پاها<br /><br /><br /></div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-30935251563281959132009-11-10T08:45:00.003+03:302009-11-10T08:52:05.303+03:30Why<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPUYg-bkKFAd12khH9ggMPAh1W3FTT_xoktfzzzgcnU7XMgjs4vHFvMuKdgm20wtgxHBGSBXAtzTTPIK7Ua_voRKBnkNuXFgW3IRGN_ucbsrlV1MmugwfmNsMrGd3l4o0zMNcw3jrs9pA/s1600-h/12223-fullsize.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 268px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPUYg-bkKFAd12khH9ggMPAh1W3FTT_xoktfzzzgcnU7XMgjs4vHFvMuKdgm20wtgxHBGSBXAtzTTPIK7Ua_voRKBnkNuXFgW3IRGN_ucbsrlV1MmugwfmNsMrGd3l4o0zMNcw3jrs9pA/s400/12223-fullsize.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5402340518584627250" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="text-decoration: underline;"></span><br /></div><div dir="rtl" style="text-align: left;">I read<br />I write<br />I need , I need , I need ...<br /><br />You know<br /><br />I'm alone<br />I was alone<br />I will be...<br /><br />No<br />No<br />No<br />...<br /><br />I know<br />You know<br />I read<br />I write<br /><div dir="ltr" style="text-align: left;">I need , I need , I need ...<br /></div></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-50573613942774426052009-10-26T08:17:00.007+03:302009-10-26T09:09:44.038+03:30Color<div dir="ltr" style="text-align: left;">I am a soldier on a chessboard.<br />Can u change me with a king?<br /><br />I am a cross bar man in a cross bar world.<br />I am white. World is black.<br />I am black. World is white.<br />We are both white.<br />We are both black.<br />Can u paint me red?paint it green?<br /><br /></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-9560656197266839092009-09-28T07:19:00.002+03:302009-09-28T07:43:06.140+03:302<div align="right" dir="rtl">سبز</div><div align="right" dir="rtl">سفید</div><div align="right" dir="rtl">سرخ</div><div align="right" dir="rtl">آبی</div><div align="right" dir="rtl">تنها چشمان سیاه تو پیداست</div><div align="right" dir="rtl">اشک</div><div align="right" dir="rtl">ناله</div><div align="right" dir="rtl">فریاد</div><div align="right" dir="rtl">بمان</div><div align="right" dir="rtl">بمان</div><div align="right" dir="rtl">بمان</div><div align="right" dir="rtl">تنها نگاه آرام تو پیداست</div><div align="right" dir="rtl">-</div><div align="right" dir="rtl"><strong>چرا این همه بی قراری می کنید؟</strong></div><div align="right" dir="rtl"><strong>من که خوبم</strong></div><div align="right" dir="rtl"><strong>خوبم...</strong></div><div align="right" dir="rtl">-</div><div align="right" dir="rtl">-</div><div align="right" dir="rtl">-</div><div align="right" dir="rtl">از آن بالا تهران چه شکلی است بانو؟</div><div align="right" dir="rtl"><strong><br /></strong></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-89147459264305029692009-09-19T10:02:00.001+04:302009-09-19T10:20:54.219+04:301دیگر چشم براه تو نیستم بانو!<br />بیایی<br />یا نیایی<br />دیر شده است<br />کودک مرده ام را رو به قبله خاک کردم<br />به رسم مسلمانی<br />اکنون به مهمانی کرم ها آمده ام<br />گوشت تازه<br />خون تازه<br />...The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3139587642852255609.post-3182718204807220072009-08-15T08:14:00.003+04:302009-08-15T08:29:17.214+04:30دوست داشتن...<div dir="rtl" style="text-align: right;">تو را نمی توانم اندازه کنم<br />نه با انگشتانم<br />نه با آغوش بازم<br />با این حال<br />دوستت می دارم<br />قد نفسم که در سینه حبس می شود<br />قد چشمانم که بسته می شوند<br />قد دستهایم که باز می شوند<br />قد عدد های در هم ریخته ای که بر زبانم می آیند<br />قد گفتن همه ی همه ی همه ی ...<br />و همه ی چیزهای خوبی که بعد از آن می آیند<br />ستاره های آسمان<br />درخت های زمین<br />خرده ریز های کمد مادربزرگ<br />و<br />اسباب بازی های خودم<br /></div>The Little Princehttp://www.blogger.com/profile/17977608133665390570noreply@blogger.com7